Nic o czymś, coś o niczym? #283.

       Nie było mnie tu trochę. Nie pytajcie dlaczego, po prostu za dużo tego było, mało czasu, może i chęci. Nie będę mówić, że się to poprawi, bo nie wiem tak naprawdę co będzie. Jest dziś 1 września - Wszystkim się to kojarzy z rozpoczęciem roku, a mi z rocznicą rozpoczęcia II wojny światowej. Prawda jest niestety taka, że przynajmniej 50-60% ludzi o tym nie pamięta i nie tylko młodzież, ale także dorośli, to smutne. Ja mam jeszcze miesiąc wakacji, nie wiem czy pisałam, nie pamiętam, ale zdecydowałam się na psychologię, głupia byłam, że się w ogóle zastanawiałam, jak mi nie pójdzie to przynajmniej nie będę żałować, że nie spróbowałam, ale przynajmniej zaczynam coś o czym marzyłam od dziecka. Co jeszcze? No tak jak pisałam, mam jeszcze miesiąc wolnego, praca zakończona i szukamy mieszkania do wynajęcia, co trochę jest nerwujące czasami. U mnie wszystko idealnie, układa się.


       Ostatnio sen znów nie jest moim przyjacielem, może stres. Kuracja antybiotykowa na żołądek chyba nic nie dała, ale tego już się chyba nie wyleczy. Muszę zrobić badania, teraz będę miała trochę czasu.. Muszę trochę odpocząć. Dobrze wiesz, że najlepiej odpoczywam przy Tobie, przy wspólnych spacerach, albo nic nie robieniu - to mi wychodzi idealnie, chociaż też nie zawsze. Nie mogę się doczekać aż się wyprowadzimy i będziemy razem, codziennie.Wakacje w Rewalu też były cudowne, jak każde zresztą. Czy mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa? Jak najbardziej.

Znalazłam swój ideał 2 lata, 7 miesięcy i 23 dni temu. Już się nie boje kochać, już się nie zastanawiam czy jutro, pojutrze on nadal będzie, bo wiem, że nie muszę, bo wiem, że jestem kochana i potrzebna. Cudowne uczucie, cudowne jest mieć tak wspaniałego człowieka przy sobie, który codziennie pokazuje, że kocha - słowami, czynami. Szczęściara ze mnie! I życzę każdemu tego uczucia. *ten świat jest głodny miłości*.  
I Quebo na nasze 2 lata i 8 miesięcy w Żaganiu, tak jak chciałam. 

INSTAGRAM